THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Wednesday, September 23, 2009

Ganun ba talaga?

Ganun ba talaga?
pag nakagalit mo ung kaibigan mo?
Mahirap mag-approach...
Mahirap pumancin
Mahirap lahat...
Lalo pa kung itinuring mo xang kapatid...
Pagkatapos, makikita mo na mas masaya sya sa ibA...
Sakit...
Sakit...
Sakit...

Ang hirap...
Ganito ako ngayon...
Pakiramdam ko wala akong kwenta...
Ni wala akong mgawa para ibalik ung dati...
Ni wala ako magawa para maayos ang lahat...
Ang sakit...
Sobra....
Sobra-sobra...
Sana maibalik pa ung dati...
sana maibalik ang nakaraan...
Dahil kung hindi na...
Sayang...
Sayang...
Sayang...
nahihirapan na ako...
Sana hindi xa napipilitan lang na pansinin kami dahil sa ibang reason...
Sana pinapansin kami...
Dahil kaibigan niya kami...
Dahil mahalaga kami sa kanya...
Dahil kapatid niya na rin kami...
Dahil iisa kami...
Dahil iisang grupo kami...
Dahil mas mahalaga ang pagkakaibibgan sa kahit ano pang bagay na pwedeng ipakita sa amin...
dahil siya at kami ay mababarkada...
Sana...
Sana...
Sana...
Dahil ang sakit sakit na sa loob...
Andiyan siya pero parang wala rin...
Andiyan siya pero iba ang nasa isip...
sana wag naman...
dahil masakit...
dahil msakit...
masakit...
nakakalungkot...
Sana bumalik ka na...
sana bumalik na yong dati mong pakisama sa amin...
kung may nagawa man kaming pagkakamali...
PATAWAD...
PATAWAD...
PATAWAD...
dahil nakakaselos...
nagseselos kami sa mga ngiting gumuguhit sa mga labi niyo...
kahit alam naming hindi dapat...
kahit alam naming wala kaming karapatan...
kahit kapwa kaibigan natin ang mga kasama mo...
kahit alam namin na walang masama sa mga ginagawa niyo...
pero sana mas masaya kung kasama kami sa bawat plano niyo...
dahil kami... ako... uamasang sana mahalaga rin kami...
Dahil ngayon para akong isang nilalang na WALANG KWENTA...
WALANG SILBI...
WALA... WALA...



sana wag isiping pagdadrama lang ito... sana wag ipilosopo...
sana
sana...
dahil totoo ito...

dahil kung maaari...

sana hindi totoo ang lahat ng nangyayaring ito...
sana palabas lang ang lahat ng ito...

0 comments: